บราซิลเลี่ยนยิวยิสสู หรือ BJJ (ต่างชาติจะใช้คำว่า Jiu-Jitsu เฉยๆ) เป็นกีฬาและศิลปะการต่อสู้แขนงหนึ่ง ซึ่งเน้นการปล้ำล็อคบนพื้นเป็นหลัก จุดประสงค์ในการเล่นคือการใช้เทคนิคในการล็อค รัดคอ หรือข้อต่อ เพื่อทำให้คู่ต่อสู้ยอมแพ้ (tap out) BJJ ถือกำเนิดในประเทศบราซิลโดยปรมาจารย์ชาวญี่ปุ่น Mtisuyo Maeda ได้ถ่ายทอด ยูโด และ ยิวยิสสู ให้ชาวบราซิลกลุ่มหนี่ง และตระกูลเกรซี่ ผู้ซึ่งนำวิชามา ต่อยอดและพัฒนา เผยแพร่ BJJ ให้โลกได้รับรู้จากรายการ MMA ที่ชื่อ Ultimate Fighting Championship (UFC) ถ้าใครได้ดูยุคแรกๆที่คนยังไม่ค่อยรู้จัก BJJ จะเห็นได้ว่า ฮอยส์ เกรซี่ (Royce Gracie) สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ตัวใหญ่ๆ ได้อย่างง่ายดาย นั่นก็เพราะ ฮอยส์ใช้จุดแข็งของการปล้ำล็อคบนพื้น กับคู่ต่อสู้ที่ตัวใหญ่ แต่อยู่ในมิติที่ตัวเองไม่ถนัดนั่นเอง

การปล้ำล็อคบนพื้น อาจจะดูเหมือนทำให้เสียเปรียบถ้าคู่ต่อสู้น้ำหนักมากกว่า แต่อยากให้ลองนึกภาพของ งูเหลือมที่สามารถรัด ม้า วัวหรือสัตว์ใหญ่ให้ตายได้ มนุษย์เราเองก็เป็นสัตว์ที่เดินด้วยสองเท้า ถนัดในการสู้ด้วยสองขา แต่พอล้มลงไปอยู่บนพื้น ถ้าไม่รู้จักการเคลื่อนไหวที่ถูกหลัก ต่อให้ตัวใหญ่กว่า ก็ยากที่จะเอาชนะคนที่มีความรู้ ความชำนาญทางด้านนี้ไปได้ ซึ่งผู้ที่เคยมีประสบการณ์ต่อสู้ จะรู้ดีว่าการต่อสู้ในชีวิตจริง หลังจากยืนแลกหมัดกันซักพัก ก็จะเริ่มมีการกอดรัดฟัดเหวี่ยง และจบลงที่พื้นในที่สุด

อย่างไรก็ตาม จะเห็นได้ว่าหลังๆ นักสู้ MMA ที่เรียนรู้แค่ BJJ เพียงอย่างเดียว จะเริ่มแพ้ให้กับคู่ต่อสู้ ที่ศึกษาแนวทาง หรือมีวิชาปล้ำล็อคอื่นๆเช่น แซมโบ มวยปล้ำ หรือ ยูโด และฝึกการแก้เกมส์มา  ก็จะไม่ชนะกันง่ายดายเหมือนสมัยก่อนแล้ว เพราะทุกคนก็หันมาเรียนรู้และศึกษา BJJ กันเป็นส่วนใหญ่ แทบจะเรียกได้ว่าน้กสู้ MMA ระดับอาชีพมากกว่า 80% ล้วนเรียนรู้ BJJ กันทั้งนั้น

เสน่ห์ของ BJJ อีกอย่างคือ ผู้เล่น จะใช้ความเข้าใจในสรีระสัดส่วนของร่างกาย เน้นการเคลื่อนไหวบนพื้น ใช้หลักคานดีดคานงัด เล่นกับการทรงตัวของคู่ต่อสู้ เพื่อนำมาซึ่งการล็อคที่สมบูรณ์แบบ อีกทั้งเวลาเล่นยังต้องเล่นไปคิดไป คล้ายกับการเล่นหมากรุกโดยใช้ร่างกายตัวเองเป็นหมากในการต่อสู้ ซึ่งจะทำให้ร่างกายมีความแข็งแรง และมีไหวพริบที่พร้อมจะรับมือกับสถานการณ์ป้องกันตัวแบบจริงจังมากที่สุด BJJ ยังมีระบบการฝึกซ้อมที่ปลอดภัย เกิดการบาดเจ็บจากการฝึกซ้อมต่ำ (ยิมที่มีผู้ฝึกสอนตามมาตรฐาน BJJ) เวลาเข้าคู่ซ้อม (sparring) สามารถใช้แรงได้เต็มที่ แม้อายุมากแล้วก็ยังเล่นได้ หน่วยทหาร ตำรวจในต่างประเทศก็นิยมเรียนรู้ศาสตร์ชนิดนี้เนื่องจากประโยชน์ของมันนั่นเอง

ในแง่ของการป้องกันตัว หลายคนอาจจะมองว่าการลงไปปล้ำล็อคบนพื้น อาจจะทำให้เสียเปรียบคู่ต่อสู้จำนวนมาก ซึ่งนั่นก็ถูก เพราะถือเป็นจุดอ่อนของตัววิชา แต่ในความเป็นจริงแล้ว ไม่ว่าจะสถานการณ์ไหนในการป้องกันตัว ถ้ามีจำนวนน้อยกว่าก็ย่อมเสียเปรียบอยู่แล้ว ยังไม่รวมถึงการนำเครื่องทุ่นแรงต่างๆมาใช้เป็นอาวุธอีกด้วย นอกจากนั้นผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ส่วนใหญ่ก็มักจะเรียนรู้ การต่อสู้ในมิติต่างๆมากกว่าหนึ่งอย่างอยู่แล้ว แต่ถ้ามองถึงข้อดี กลับมีมากกว่าไม่ว่าจะเป็น การป้องกันตัวของสุภาพสตรี ในลักษณะโดนข่มขืน หรือผู้ชายตัวเล็กที่อยู่ในสถานการณ์คับขัน รวมถึงเจ้าหน้าที่ทหารตำรวจ ที่จำเป็นต้องควบคุมตัวผู้ต้องสงสัยโดยให้อยู่ในสภาพบาดเจ็บน้อยที่สุดด้วย